Met een been uit Amerika - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Rachel Foppen - WaarBenJij.nu Met een been uit Amerika - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Rachel Foppen - WaarBenJij.nu

Met een been uit Amerika

Door: Rachel

Blijf op de hoogte en volg Rachel

12 Juni 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.

Heej lieve altijd trouwe lezers!!!

10 maanden!! Het is zowaar alweer bijna tijd om naar huis te gaan. Heel erg leuk, maar ook een beetje jammer. Het is dubbel. 10 maanden zijn voorbij gevlogen(voor mijn gevoel), 10 maanden waar ik geen moment spijt van heb gehad! In deze tien maanden heb ik zoveel geleerd en zoveel ervaringen op gedaan en bovendien een nieuwe ‘family’erbij gekregen die hopelijk ook naar Nederland zullen komen en jullie allemaal kunnen ontmoeten! Maar voordat ik echt een einde maak aan dit Amerikaanse avontuur zal ik jullie eerst mijn ervaringen van de afgelopen 3 weken vertellen sinds mijn laatste blog in mijn laatste blog;)
Vorige keer was ik geëindigd de week dat de examens zouden beginnen. Heel makkelijk hier dus de examens, ten eerste omdat alle vragen multiple choice zijn en ten tweede omdat het gewoon allemaal heel logisch nadenken is, wat voor sommige hier schijnbaar af en toe nog al moeilijk schijnt te zijn. Je hoeft hier niet slim te zijn om te kunnen slagen. Je kunt vrij makkelijke vakken kiezen om te slagen. Voor de slimme mensen onder ons kun je moeilijkere vakken kiezen, maar dat is dus niet verplicht. Mijn examens zijn allemaal erg goed gegaan. Geloof het of niet ik heb Engels met het hoogste cijfer in mijn klas afgesloten:D. Geweldig toch, de Nederlandse exchange student verslaat alle Amerikaanse leerlingen die nota bene Engels spreken als eerste taal met het hoogste cijfer. Was een goed moment voor mijn ego. Zoals ik het eerste semester ook deed heb ik voor al mijn docenten een Nederlandse appeltaart gebakken om ze te bedanken. Was nog een heel karwij aangezien alles in ounces stond en niet in grammen en zoals iedereen weet ik geen rekenwonder ben. Voor jaarboek hadden we geen examen dat is gewoon het jaarboek afmaken. Heel gaaf om zelf een jaarboek te maken, hij word in augustus opgestuurd naar huis dus iedereen mag hem komen bekijken! Onwijs leuk en gewoon typisch zoals je dat in films zou zien dat iedereen handtekeningen erin zet enzo.
Het weekend na de examens zat vol met examen feestjes. Normaal gesproken vraag je je ouders om een paar kratjes bier, wijn, zoutjes en muziek te regelen. Hier NIET. Het begint smiddags en op de uitnodigingen word gevraagd om je zwemspullen en goede schoenen mee te nemen om spelletjes te kunnen spelen. Wat we dan ook doen, softbal, voetbal, verstoppertje, heel anders dan zoals ik dat nu zou doen, maar heel leuk om weer terug te gaan in de tijd van wanneer wij dat op verjaardagen deden. Natuurlijk echt Amerikaans is er heeeeeel veel eten op die feestjes te bekennen en aangezien het lekker weer is komt alles van de grill.
De week erop zou de week van graduation zijn, maar dat was pas op donderdag. Die maandag hadden we eerst onze senior trip naar six flags in New Jersey. Ik kan met volle trots vertellen dat ik in de hoogste, stijlste en snelste achtbaan in de wereld ben geweest.(zie foto+filmpje) Hij ging letterlijk stijl omhoog en weer stijl naar beneden. Helemaal leuk dus. Zoals we in sixflags in Nederland(of ondertussen weer walibi) we de superman hebben gingen we hier ook in de superman, maar was totaal anders. Je lag letterlijk op je buik en zodoende ‘vloog’je in de achtbaan zoals superman dat zou doen. Hele leuke en gezellige dag gehad.
Dinsdag een heerlijk vrij dagje gehad en genoten van het zonnetje. Die middags kwam Terry’s moeder zodat ze op Shannon’s en mijn graduation kon zijn.
De volgende morgen geloof het of niet hadden we ‘graduation rehearsal. Je leest het goed, net zoals je een repetitie voor je bruiloft kunt hebben, hebben ze dat hier dus voor je graduation. Smorgens allemaal netjes met onze witte jurkjes+witte schoenen en jongens ook in het netjes met onze cap en gown op school klaar voor de groepsfoto. Daarna moesten we dus graduation gaan oefenen, van het moment dat je in de gymzaal binnen zou lopen tot het moment dat je de gymzaal weer zou verlaten. Je moest je lach oefenen, want je moet natuurlijk lachen, ik bedoel je bent net geslaagd;) Je moest ook in een domino effect opstaan en zitten, rij voor rij. De eren medailles werden ook al vertelt en ik kan met volle trots vertellen dat ik uit 300 leerlingen bij de slimste 5% zit. Ik heb voor alles een 4.0 gehaald, dat betekend dat ik het hele jaar door allemaal maar A’s heb gehaald. Wederom een egokick momentje;). Na 3 lange uren waren we dan eindelijk klaar en hadden we een grote lunch op school. De meeste scholen in Nederland hebben het motto gezond eten te geven aan scholieren. Nee hoor, in Amerika is that totally different. Fried chicken, mac & cheese, brownies, ijs en noem voor op. Heeeeeeeeeel lekker, maar zooooooo slecht. Die dag was het dan eindelijk zover, Papa en Laura zouden die dag komen zodat ze ook op mijn graduation konden zijn en mijn leventje hier konden volgen! Volop in de zenuwen zat ik thuis op ze te wachten, rond te lopen, want ze waren LAAT en papa en nooooooit laat. Daar kwamen ze dan eindelijk de oprit oprijden. Was heel leuk om ze weer te zien en het leek net alsof ik nooit weg was geweest. Rondleiding door het huis gegeven en mijn nieuwe ‘family’laten ontmoeten. De nodige drankjes erbij, lekker eten, en zo een hele gezellige avond gehad met zijn allen.
De volgende dag was het dan eindelijk zover. GRADUATION, het moment waar ik het hele jaar naar uit keek, het typische film moment, met het gooien van je cap in de lucht aan het einde. Overdag zijn Papa, Laura en ik naar school geweest zodat ze al mijn leraren konden ontmoeten, mijn school goed konden zien en het plaatsje Queen Anne een beetje goed konden bekijken. Natuurlijk savonds als vlugge hap: pizza. Niks nieuws in mijn familie. Daarna snel naar school haasten en het ging echt beginnen. Witte jurk aan, witte schoentjes aan, oorbellen in, gap en gown aan en klaar waren we! Natuurlijk eerst heel veel foto’s maken! Toen begon het eindelijk, 1800 mensen in de gymzaal, gejuich, de band muziek spelend op de achtergrond. Aangezien ik dus bij de slimste 5% zit werd mijn naam ook omgeroepen was wel stoer was. Daarna moesten we een voor een het podium op lopen om onze diploma’s op te halen. Het was gewoon onwijs vet hoe dat alles gaat. De foto’s vertellen een klein beetje, maar de hele ervaring hoe dat allemaal goed en zodra je ‘oficieel’ geslaagd word verklaard en iedereen zijn petjes in de lucht gooit: het is gewoon een top moment om mee te maken en een avond die ik niet snel zal vergeten. Savonds hadden we daarna een feestje bij ons thuis, een paar vrienden over en natuurlijk het wel bekende Amerikaanse bierpong gespeelt(spelletje waarvan je gewoon heel snel ontzettend dronken word) en het zelfs aan Papa en Laura geleerd! Was erg gezellig die avond.
Die vrijdag ben ik met Papa en Laura naar Annapolis geweest en gewoon gezellig door het plaatje daar rond gelopen en het gewoon gezellig met elkaar gehad. Lekker Nederlands gepraat. Die avond hebben Laura en ik voor de hele familie gekookt. Gewoon heel simpel, maar was erg gezellig.
De volgende morgen was het dan zover: SENIORWEEK. Iedereen vanuit de staat Maryland en daarbuiten gaat naar Ocean’s City. Het is een groot jongeren festijn. Iedereen praat daar al maanden over en nu was het dan eindelijk zover. Je eerste vakantie zonder ouders aan het strand(staat voor: zuip en feest week). Papa en Laura zouden nog een extra nachtje bij mijn familie blijven om savonds bij vrienden te gaan eten waar ik dit jaar veel ben geweest. Die zaterdag met de vier meiden waarmee ik ging naar Ocean’s city gereden. Overdag waren we dan op het strand(ik natuurlijk weer onwijs verbrand) en savonds waren er altijd feesten. MAAR drinken is hier natuurlijk nog steeds illegaal voor je 21e. Politie reed overal rond en zodra ze je zagen dragen moest je al je drank voor hun neus leeg gieten en met een beetje ongeluk werd je gearresteerd. Helemaal gek dus en heel veel mensen tripte hem ook voor alle politie. Snachts iedereen in de dronken bus waar iedereen tot aan de laatste persoon gewoon ladder zat is. Iedereen loopt te zingen, schreeuwen en van alles en nog wat. Heel gezellig zweertje en totaal niet agressief gelukkig. Ik heb dit natuurlijk allemaal al meegemaakt en ik zou door papa en Laura opgehaald worden halverwege de week aangezien zij hier nog steeds waren en ik graag wat tijd ook nog met hun zou zijn.
Die woensdag hadden ze mij opgehaald en zijn we naar Rehoboth Beach gegaan waar we tot vrijdag zijn gebleven, wat een erg leuk plaatje is, leuke winkels en van alles en nog wat. Ik ben daar al eerder geweest. Zijn gezellig wezen winkelen, rondgelopen, naar het strand geweest en gewoon gezellig met zijn drieetjes twee nachtjes doorgebracht.
Vandaag, vrijdag dat ik nu net weer thuis kom van Rehoboth Beach. Laura en Papa genieten lekker in de tuin van het zonnetje, the Wheeler's zijn nog op werk. Ik ben mijn laatste blog aan het typen. Net alle boodschappen gedaan en afscheidscadeautjes gekocht voor mijn family. Komt zo toch wel erg dicht bij. Zondag voordat ik weg ga hou ik een groot afscheidsontbijt. Een Nederlands ontbijt, iedereen moet oranje aan en ik draag een shirt met de Amerikaanse vlag erop. Vanavond komen er vrienden van mijn hostouders eten en papa en Laura gaan morgenochtend vroeg weg, die vliegen morgen terug naar Nederland. Morgen mijn tas inpakken, laatste was doen, nog even naar de mall en dan zit het er echt op.
Ik heb veel zin om weer lekker naar ons landje te gaan, ik heb het jaar overleeft en er onwijs van genoten, maar het is goed nu, ik heb alles beleeft en alles gezien in het kleine plaatsje Queen Anne's. Ik realizeer zelf alleen nog niet dat ik over 3 dagen weer in Nederland zit denk ik, zo onwerkelijk en raar. De klap zal in Nederland wel komen, misschien heimwee naar Amerika, of het missen van the middle of nowhere, ik weet het niet. Ik ga nog even lekker genieten tot dat ik zondag weer ik het vliegtuig terug stap van alle laatste leuke, bijzondere en rare Amerikaanse dingen. Ik wil jullie allemaal onwijs bedanken voor het lezen van mijn blog. Is altijd heel leuk geweest om reacties te lezen of te weten dat mensen aan mij denken in Nederland!
Voor de mensen die het niet weten, ik kom maandag thuis om 14:10!! Vertek zondag vanuit het grote Amerika!!
Ik zou zeggen dikke knuffels en kussen voor over 3 dagen!!!!!

  • 12 Juni 2009 - 18:58

    Holly:

    kom snel terug! Dikke kus

  • 12 Juni 2009 - 20:05

    Mirjam:

    Raar idee hoor om nu je laatste blog te lezen en te weten dat je over 3 dagen weer hier thuis bent. Maar wel weer heerlijk hoor. We komen net terug van de Hoop, daar mist Carolien je wel hoor. Ook zij kan niet wachten tot je weer gezellig thuis bent. Ook wij zijn al aardig zenuwachtig aan het worden hier. Volgens Bert krijg ik nesteldrang. Je zag er fraai uit in de witte Gap & Gown. Niet echt elegant maar wel fantastisch om mee te maken natuurlijk. Het aftellen gaat nu echt beginnen. Heel veel plezier nog met papa en Laura. Geniet nog van alles wat de laatste dagen je brengen want voor je het weet zit je alweer in het vliegtuig terug en is de American Dream alweer voorbij.
    Ik zal je blogs zeker gaan missen maar gelukkig kan ik je nu weer in levende lijve het hemd van je lijf vragen. Geniet er nog maar van en doe iedereen daar de hartelijke groeten. Liefs en dikke kus xxx

  • 12 Juni 2009 - 20:43

    Caroline:

    joehoe bijna weer ijsjes scheppen!!! en wil al je verhalen horen!!! toch anders in het echt dan op papier. tot snel x

  • 12 Juni 2009 - 21:38

    Tante El:

    hallo rachel

    de tijd is omgevlogen en het is niet voor te stellen,dat je nu al weer
    terugkomt.
    je hebt een onvergetelijke tijd gehad,die je je leven lang met je mee zal dragen en nooit zal vergeten.

    het zal thuis inderdaad erg wennen zijn,maar ook dat went weer.
    ik heb genoten van al je ervaringen.die je ons deed toekomen.daar wil ik je hartelijk voor bedanken . je hebt nog 1 dag en dan is het voorbij ik wens je een goede terugreis en welkom thuis.

    tante el.

  • 12 Juni 2009 - 22:08

    Oma:

    Jammer dat dit alweer je laatste blog is, maar dat houdt ook in dat ik je maandag weer in levende lijve kan ontmoeten en dat is toch wel een prettig vooruitzicht.
    Rachel bedankt voor alle blogs waarin je ons hebt laten meebeleven van alles wat je in die tien maanden hebt ervaren en hebt ondernomen. Geniet nog van de laatste dagen en tot ziens in Nederland. Knuffel van oma.

  • 13 Juni 2009 - 05:30

    Susanne:

    lieve rachel,
    leuk om nog even een laatste verhaal van je te lezen ookal zit ik hier in thailand! Goed dat je alles hebt afgesloten ben trots op je,zelf het hoogste cijfer voor engels! Ik ben erg benieuwd hoe het is om weer thuis te zijn, vast weer even wennen, en natuurlijk weer wennen aan alle nederlandse gewoontes!
    Ik wens je een hele goede reis en we houden contact!

    Liefs vanuit thailand!
    xx

  • 13 Juni 2009 - 10:17

    Ayla:

    Hoi Rachel,
    Heel erg bedankt voor het bijhouden van deze blog, ik heb het met ontzettend veel plezier gelezen. Ik vertrek volgend jaar (20 augustus) zelf naar Amerika (staat New York) en door jou verhalen heb ik er alleen maar meer plezier in gekregen! Erg bedankt daarvoor.
    Goede thuisreis.
    Ayla

  • 13 Juni 2009 - 14:24

    Anita:

    Hoi Rachel,

    Heel goede reis terug naar Nederland!!!!
    Zie je snel.

    Anita

  • 13 Juni 2009 - 19:16

    Maya:

    lekker weer een lang bericht!ik ben nog nooit zo goed op de hoogte geweest wat jij in een jaar uitvoert als afgelopen jaar. kan je in nederland niet ook gewoon een blog bijhouden. Geintje! Hartstikke goed dat je bij de beste 5 % zit,en dat voor een buitenlandse, geweldig!Wel lekker dat je nu weer bijna terug bent en kunnen we alle verhalen ook gewoon weer uit je mond horen. Sterkte met het afscheid van je amerikaanse familie, en tot gauw!

  • 14 Juni 2009 - 07:41

    Ilja:

    Echt super leuk dat je bij de beste 5% zit, echt super!! en Engels is natuurlijk geweldig! Ik wens je een goede vlucht en bedankt voor al je blogs dit jaar, heb er echt van genoten en tot snel weer!! :-D

  • 14 Juni 2009 - 09:21

    Marjon:

    Hai lieve Rachel, het is vandaag zondag en dus je laatste dagje als "Amerikaanse"! Het zal wel heel gek zijn. Wij zijn in ieder geval blij dat je morgen weer lekker thuis komt en je weer bij ons bent.
    Roos wil je ook nog wat zeggen: "ik vond het leuk dat je op vakantie was, ik hoop dat je het ook heel leuk daar vond. Dat was het bericht van Roos. roos en marjonen paul."
    Super goed dat je bij de beste 5% hoorde! De foto's zijn ook leuk, wij vonden het alleen net een bakkers-outfit! Maar wel een hele mooie medaille volgens Roos. Je kunt in ieder geval terugkijken op een superjaar en dat heb je toch maar supergoed gedaan! Voor morgen een goede terugvlucht en een heerlijk welkom thuis. Hele dikke kussen en knuffels, liefs Marjon
    PS Ik kan je niet op schiphol welkom thuis heten, maar spreek/zie je heel gauw.


  • 14 Juni 2009 - 17:00

    Een Trotse Vader:

    Met een beetje lekkende ogen lees ik je verhaal weer. Nu met een heel ander gevoel. Ik was er bij!!! Ik heb m'n bewondering uitgesproken hoe jij het daar gedaan hebt. Je wilde je gezin niet veranderen en helemaal Amerika niet. Je hebt je "gewoon"aangepast. Ik geef het je maar te doen, in een vreemd land andere gewoontes en ozo overdreven. Zo anders wat je gewend bent. Je hebt het geflikt. Geen stress Rachel meer, maar een jonge vrouw die weet wat ze wil en over de dingen goed nadenkt. Je hebt vrienden voor het leven gemaakt en ook zij hebben veel van jou geleerd en met name je tweede vader. Zij hebben ook bijgedragen aan jouw succes. Wat een prima gast gezin was het. Ook je twee zusjes zullen je missen, wat een meiden! Op je afscheid vroeg ik aan je GA,MAAR KOM WEL TERUG. Dat heb je gelukkig gedaan en kunnen wij hier in Nederland van jou ervaringen leren en genieten. Fijn dat je er zometeen weer bent. Enne..... je weet het hé?

  • 14 Juni 2009 - 17:27

    Ellis:

    Nou hoe trots ben ik dat jij gewoon de beste bent in engels!! ik heb volgende week een engels tentamen...dan kan je mij gewoon BIJLES geven!! het kan dan gewoon ook weer!! Hhaha Rachel ik ben heel erg blij dat je het zo erg naar je zin hebt gehad!!
    Ik sta er morgen hoor om je op te halen!!

    Dikke kus!!!!
    JE kip

  • 15 Juni 2009 - 13:37

    Ilja:

    WELKOM THUIS :-D :-D!!!

  • 16 Juni 2009 - 10:44

    Ev:

    Welcome back! Ik hoor dat je thuiskomst een feestje was (had ook niet anders verwacht)... Ik hou Hello / Goodbye in de gaten ;-)

    X Ev

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Rachel

Na mijn Amerikaanse avontuur ga ik nu het volgende avontuur weer aan: ik ga stage lopen in Nieuw Zeeland:D:D

Actief sinds 08 April 2008
Verslag gelezen: 265
Totaal aantal bezoekers 67660

Voorgaande reizen:

29 Juli 2011 - 11 Februari 2012

Stage Huka Lodge New Zealand!

10 Augustus 2008 - 15 Juni 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: